E.M. Remarque - Droga powrotna
Korzystając ze słońca, mimo chłodnego wiatru, siedzę na dworze i czytam książki.
Przed chwilą skończyłem czytać książkę niemieckiego pisarza Ericha Marii Remarque pt. Droga powrotna. Opowiada ona losy grupy przyjaciół, którzy po zakończeniu I wojny światowej wracają do rodzinnego miasta i próbują znaleźć swoje miejsce w społeczności, a nie jest to dla nich takie proste.
Kończy się wojna (I światowa) i w tym właśnie momencie kończy się też życie wielu młodych żołnierzy. Przynajmniej sensowne życie, poukładane życie, normalne życie. Wśród tysięcy ofiar oni przeżyli – po to, by wraz z zakończeniem działań wojennych natychmiast stać się pokoleniem przegranym. Choć z tego jeszcze pewnie nie od razu zdają sobie sprawę.
Wracają do swoich miast, wsi, domów, rodzin i w kilkanaście godzin przekonują się, że świat i życie, o którym marzyli w okopach, wbrew realiom żywiąc nadzieję, że może uda się przetrwać – nie istnieje. Kraj po przegranej wojnie nie jest taki sam, ale i oni są już zupełnie innymi ludźmi. Nie potrafią porozumieć się z rodziną, za którą tęsknili latami, nie potrafią odnaleźć się w pracy, wreszcie przyjaźń, która ich łączyła w okopach, w pokojowych warunkach okazuje się co najmniej problematyczna.
Smutno, szaro, beznadziejnie… nic, tylko sobie w łeb palnąć. Co też niektórzy z nich robią.
Źródło: Meszuge na biblioNETka.pl
Pierwotnie książka ukazywała się w częściach w gazecie Vossische Zeitung na przełomie lat 1930/1931. Wydana została w całości w 1931 roku.
Czasem podaje się, że jest to kontynuacja książki „Na zachodzie bez zmian”. Nie wiem czy jest to typowa kontynuacja, dawno nie czytałem „Na zachodzie…„. Może we wakacje zrobię sobie maraton E.M.Remarque, najlepiej, jeśli bym zdobył jeszcze w międzyczasie jakąś jego inną książkę. Ta jest moją trzecią, jeśli liczyć według kolejności zdobycia. Licząc chronologicznie według akcji, to jest druga książka u mnie. Akcja „Na zachodzie bez zmian” toczy się w trakcie I wojny światowej, „Droga powrotna” to okres zaraz po wojnie, natomiast „Czarny obelisk” opisuje hiperinflację w latach 20. XX wieku.
Wracając do „Drogi powrotnej„, to polecam przeczytanie obszernej recenzji tej książki w serwisie BiblioNETka – O ludziach, którzy przegrali z historią.